Vandaag vaderdag. Ik ben enorm blij met mijn eigen vader. Een topper. Vaderdag doet me echter ook denken aan mijn eigen verlangen om vader te worden. Een verlangen wat een verlangen blijft. Onderstaand persoonlijke gedicht is toepasbaar op alles wat je intens hoopt, maar geen werkelijkheid wordt. Eenieder krijgt zijn eigen portie verdriet te verwerken…
Rust
De hoop
die langzaam groeide
de mogelijkheid
of onmogelijkheid
waarmee ik stoeide
Mijn positieve geest
gaf me steeds weer kracht
de onmogelijkheid
in een mogelijkheid
wat ik er zelf van verwacht
Daarna het besef
dat niet alles in het leven
van een onmogelijkheid
in een mogelijkheid
kan worden gedreven
Een ervaring
die me doet leren
een mogelijkheid
als onmogelijkheid
te accepteren
Nu de wens
voor mezelf de rust
dat de onmogelijkheid
de onmogelijkheid mag zijn
en mijn gedachten sust.
(Mark Verhees)
Meer gedichten
Prachtig
Lieve Mark wat een verdriet de rilling lopen Door heel mijn lijf
Wat uitte jij dit prachtig in jou gedicht, toch wens ik jou en vele met jou veel sterkte
Ik las n.l in jouw boek over jullie kinderwens,
Lieve vriend,
In je emotie een ontroerend gedicht geschreven, wat maakt dat het krachtig en puur! Het raakt me tot diep in mijn hart Mark, wetende hoe sterk de behoefte en het verlangen bij jullie aanwezig is. Wat ik erg in je waardeer, is dat je de stap durft te zetten om dit ook met iedereen te delen. Je kwetsbaarheid zegt iets iets van jouw geweldige en krachtige persoonlijkheid. Bedankt voor je openheid!
Ik wens jullie beide heel veel sterkte en kracht toe!
Hartelijke groet,
Maurice
Jouw woorden in de vorm van het gedicht raakte mij enorm, wetende wat dit voor jullie betekent.
Bedankt voor alle mooie lieve reacties.
Lieve Mark,
Jouw kracht om te dichten is onvoorstelbaar groot, zelfs op dit voor jullie zo pijnlijke moment, waar je zo ongelooflijk krachtig uitdrukking aan geeft.
Ik gun jullie alle sterkte om dit verdriet te plaatsen in jullie onoverwinnelijke liefde voor elkaar.
Heel veel lieve groeten,
Rob
Lieve Mark
Wat ontzettend gevoelig, puur en kwetsbaar is dit geschreven.
Het werd heel stil in mij toen ik dit las en moest ’n traantje weg pikken, want wat zou ik het jou/ jullie samen toch anders gunnen.
Dat je positieve geest hierbij mag helpen om dit een plekje te geven.
Een lieve, warme en krachtige groet voor jullie beide
van Mia
Lieve Mark,
Ook mij raakt dit gedicht in mijn hart. Ik heb kinderen, kan ze soms wat…maar ben zo blij dat ik ze heb. En de andere kant, de opmerking in je nieuwsbrief dat niet iedere vader functioneert als een vader, kwam binnen…..ik heb nog een vader, maar hij ‘functioneert’ niet zo. Mark bedankt voor je openheid en kwetsbaarheid!
Liefs Chantal
Lieve Mark,
Wat raken je woorden me zo recht uit je hart. Bedankt voor je open delen.
X Marleen
Dank je wel voor het delen van dit mooie gedicht.
Lieve Mark,
Ben er stil van, maar ook trots op je dat je t op deze manier,vandaag deelt.
Een hele dikke knuffel!
Kim
Lieve Mark,
Stil en ontroerd lees ik je bericht. Dikke knuffel voor jullie beiden en alle liefs.
Monique
Lieve Mark,
Met tranen in mijn ogen zit ik je gedicht te lezen nu ik weer met de werkelijkheid geconfronteerd wordt. Ik weet wat het voor je betekent om nooit geen vader te kunnen worden en het leven door mag geven en hoop voor je dat het moment komt dat je het volledig kan aanvaarden en het een plekje kan geven.
Liefs, je moeder.